1. Балалардың эмоционалды тыныштығы: балалар отбасындағы эмоционалды атмосфераға өте сезімтал келеді. Ата-аналар арасындағы ұрыс балалардың өз қауіпсіздігі мен тұрақтылығына қатысты қорқыныш, алаңдаушылық және сенімсіздік тудыруы мүмкін.
2. Қарым-қатынасқа қарап үлгі алу: балалар ата-аналардың мінез-құлқын модель ретінде бақылайды және соның негізінде салауатты қарым-қатынастар туралы түсініктерін қалыптастырады. Ұрыс олардың агрессия мен негативтке негізделген қақтығыс пен қарым-қатынас туралы қабылдауын қалыптастыра алады.
3. Эмоционалды жағдайға әсері: ата-аналардың ұрысуы балаларда стресс пен эмоционалды шиеленіс тудыруы мүмкін. Олар ересектер арасындағы қақтығыстар үшін кінәні, қорқыныш немесе тіпті жауапкершілікті сезінуі мүмкін.
4. Қақтығыстардың конструктивті шешімін табуды үйрету: ата-аналар балаларды қақтығыстарды шешуге және тиімді қарым-қатынас жасауға үйретуде маңызды рөл атқарады. Ұрысу проблемаларды шешудің сындарлы әдісі емес және ата-аналар жақсы қарым-қатынас стратегияларын көрсету арқылы балаларына үлгі болуы керек.
5. Созылмалы салдарлар: отбасындағы қайталанатын балағат сөздер мен жанжал ұзақ мерзімді перспективада балалардың эмоционалдық және психологиялық әл-ауқатына теріс әсер қалдырады. Олар өзін-өзі бағалауға, басқалармен қарым-қатынасқа, тіпті болашақ отбасылық қатынастарға әсер етуі мүмкін.
Ата-аналар ұрысудың орнына, ашық қарым-қатынасқа, эмпатияға және түсіністікке негізделген салауатты және сыйлы қарым-қатынастарды құруға тырысу керек. Бұл отбасындағы жағымды эмоционалды атмосфераға және балалардың жақсы дамуына ықпал етеді.
2. Қарым-қатынасқа қарап үлгі алу: балалар ата-аналардың мінез-құлқын модель ретінде бақылайды және соның негізінде салауатты қарым-қатынастар туралы түсініктерін қалыптастырады. Ұрыс олардың агрессия мен негативтке негізделген қақтығыс пен қарым-қатынас туралы қабылдауын қалыптастыра алады.
3. Эмоционалды жағдайға әсері: ата-аналардың ұрысуы балаларда стресс пен эмоционалды шиеленіс тудыруы мүмкін. Олар ересектер арасындағы қақтығыстар үшін кінәні, қорқыныш немесе тіпті жауапкершілікті сезінуі мүмкін.
4. Қақтығыстардың конструктивті шешімін табуды үйрету: ата-аналар балаларды қақтығыстарды шешуге және тиімді қарым-қатынас жасауға үйретуде маңызды рөл атқарады. Ұрысу проблемаларды шешудің сындарлы әдісі емес және ата-аналар жақсы қарым-қатынас стратегияларын көрсету арқылы балаларына үлгі болуы керек.
5. Созылмалы салдарлар: отбасындағы қайталанатын балағат сөздер мен жанжал ұзақ мерзімді перспективада балалардың эмоционалдық және психологиялық әл-ауқатына теріс әсер қалдырады. Олар өзін-өзі бағалауға, басқалармен қарым-қатынасқа, тіпті болашақ отбасылық қатынастарға әсер етуі мүмкін.
Ата-аналар ұрысудың орнына, ашық қарым-қатынасқа, эмпатияға және түсіністікке негізделген салауатты және сыйлы қарым-қатынастарды құруға тырысу керек. Бұл отбасындағы жағымды эмоционалды атмосфераға және балалардың жақсы дамуына ықпал етеді.
